RAFAEL
En nu mijn eerste opkomst. 'k Verschijn nu in een droom
Bij Badeloch, Gijs' vrouw, die onder haar kerstboom
In slaap viel na een lange en veelbewogen dag,
terwijl ze op haar gasten en haar man Gijs wacht.
Ik waarschuw haar maar 't is allang bepaald hierboven,
Dat wat ik haar ook zeg, ze zal mij niet geloven.
Waarom ik dit dan doe? Vooral voor de suspense.
't Geeft het verhaal een episch, groots, ja mythisch element.
't Wordt anders zo'n verhaal van entoen entoen entoen,
Maar als je al een hint krijgt van wat we hier gaan doen,
Dán wordt het spannend. Want dan wil je weten: hoe.
Dus:
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Boe hoe-hoee hoehoe! Boeoeoeoe! Boeoeoehoe!
BADELOCH
(schrikt)
Aaah!!
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Badeloch! Wat lig je te slapen op je post!
Je waant je uit de bleke muil des doods verlost!
Het is met Amsterdam, zelfs met zijn hoge wallen
Gedaan! Zij zal de wraak op 't eind ten prooi gaan vallen.
BADELOCH
Mijn nicht Machteld? Ben jij 't? Wat is'r met je gebeurd?
Ben jij niet in de hemel? Hebben ze je teruggestuurd?
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Nee! Ik wil...
BADELOCH
(onderbreekt)
... Loop je nog steeds te spoken, uit zucht naar wraak?
Graaf Floris is al jaren geleden koud gemaakt.
Die schoft die jou verkrachtte, we hebben m laten boeten,
Rust zacht, mijn lieve Machteld, we vergolden bloed met bloed.
Voor alles wat hij jou en je man heeft aangedaan.
Mijn Gijs is met jouw Gerard op hem af gegaan,
Ze hebben 'm gegrepen toen hij alleen was en op jacht,
Ze hebben 'm laten krijsen als een varken voor de slacht,
Ze braken één voor één al zijn vingerkootjes,
Ze staken hem overhoop en gooiden 'm in een slootje.
Natuurlijk, daar werd Gijsbrecht wel 'n paar jaar om verbannen,
Z' hebben Gerard in 'n spijkervat van de heuvel laten rammelen,
En ze hebben onze stad een heel jaar lang belegerd,
Maar 't was het waard om wat jou is aangedaan te wreken.
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Onnozele, koester je dan echt geen achterdocht?
Slaap je zo gerust? Vrees je niemands bedrog?
Terwijl je, om mijnentwil, op de afgrond staat?
BADELOCH
Ja, klopt, je hebt gelijk. Dat was zo. Inderdaad.
Maar dat is nu voorbij, meid. Ze zijn nu weer naar huis.
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Gebruik je hersens! Da's toch overduidelijk niet pluis?
BADELOCH
Als je iets weet, vertel het dan.
RAFAEL (ALS MACHTELD
Ik weet niet of dat kan.
BADELOCH
Hoezo?
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Rommelen met 't Lot. Daar komt gedonder van.
BADELOCH
A toe?
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Nee echt.
BADELOCH
Een hint? Waarom Spook je hier anders rond?
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Okee: Kijk het gegeven paard zorgvuldig in de mond.
BADELOCH
Wat moet ik daarvan denken?
RAFAEL (ALS MACHTELD)
Vertrouw de Kennemers niet, ook al brengen zij geschenken.
RAFAEL (ALS MACHTELD) verdwijnt langzaam
GIJS
Badeloch?
BADELOCH
Machteld, wacht!
GIJS
Baaaaadeloch?!
BADELOCH
Vertel me meer!
GIJS
Meisje, lag je te slapen?
BADELOCH is nu wakker
BADELOCH
Ik droomde...
RAFAEL
(blij van deze formaliteit verlost te zijn )
... en dat was het weer.
't Helpt niks natuurlijk. Het is allang beschikt
hoe het lopen gaat.
GIJS
Wat kijk jij verschrikt?
BADELOCH
Weet jij echt heel zeker dat de muren zijn verlaten?
Verstoppen zich echt nergens meer Kennemer soldaten?
GIJS
Ik ben de hele stadsmuur twee keer rond gegaan,
Ik heb overal gekeken. De vlakte is verlaten.
Aard is nu bezig de omgeving uit te kammen.
Als er nog één verstopt zit, neemt hij die gevangen.
BADELOCH
Ik ben er niet gerust op.
GIJS
Ik vind het ook raar.
De onrust is een gewoonte geworden na 'n heel jaar.
BADELOCH
Dat is het niet. Maar laat maar. Zullen we maar gaan eten?
't gaat zo wel weer voorbij. Ik ben het al half vergeten.